Krąg Przyjaciół
św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza
Spotkanie opłatkowe
„Adoruję Cię w Najświętszym Sakramencie, wielbię i… kocham Cię, Zmartwychwstały Panie!”. Spotkaliśmy się 16 stycznia 2021 roku. Naszym pierwszym aktem było uwielbienie Jezusa obecnego wśród nas.
"Ty, Jezu, jesteś światłem,
które świeci w ciemnościach posuchy i zimy.
Ty, małe Dziecię,
tulone z czułością w ramionach Matki,
Ty jesteś tym samym Panem Wielkanocnego Poranka.
Ty wybawiasz mnie z grzechu, ze zła, ze śmierci.
Ty dajesz mi swego Ducha."
Podczas Mszy Świętej mogliśmy jeszcze raz – podobnie jak św. Teresa – przeżyć łaskę Bożego Narodzenia i przyjąć Chrystusa do serca. „Przecież najlepszym prezentem, którego życzylibyśmy sobie i swoim bliskim, jest przyjęcie Boga osobowego, który stał się małym dzieckiem”. „O, jakaż szczęśliwa chwila, gdy Ty, o mój Umiłowany, z wielką czułością przychodzisz do mnie i przemieniasz mnie w siebie” (PN 32)
„Gdybyś wiedziała, jak bardzo raduję się Tobą serce moje i serce mojego małego Jezusa, o jakże byłabyś szczęśliwa”. "Jakież to dla nas pocieszające, gdy pomyślimy, że Jezus, Bóg Mocny, poznał nasze słabości, że i On drżał na widok kielicha goryczy”. Są to słowa zaczerpnięte z listów naszej Patronki. Posłużyły one o. Łukaszowi za motyw do złożenia życzeń.
Wspólnotę zapoczątkowaną przy ołtarzu, staramy się wnieść w nasze życie. Wyrazem tego jest opłatek. Na zdjęcie O. Przeor odmawia modlitwę błogosławieństwa.
Składanie życzeń i łamanie się chlebem jest wyrazem naszej dobrej woli i życzliwości. Tym razem, w warunkach panujących obostrzeń, ograniczyliśmy się do ogólnie złożonych życzeń i poczęstowania się opłatkiem.
Dla św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza święta Bożego Narodzenia były zawsze czasem szczególnej łaski. Atmosfera rodzinna, odpocznienie w gronie najukochańszych, prezenty… Ale najważniejsze: Jezus, ten mały Jezus, który jest Bogiem miłości i mocy, ten Jezus, który stał się taki mały…
„Tej nocy promiennej, Jezus, który z miłości ku mnie sam stał się słabym i cierpiącym, mnie uczynił silną i odważną, przyodziawszy w swą własną zbroję”.
NB. Cytaty zaczerpnięto z adoracji, pism Teresy i agendy liturgicznej.